ดานิโร่ เปตุชชี่

“…….นี่คือชัยชนะที่ผมต้องการจริง ๆ เมื่อผมสัมผัสได้ว่าเรซของผมอยู่กับกลุ่มหน้าโดยที่ไม่ต้องรีดแบบบ้าคลั่งจนเกินไปนัก ผมบริหารเกมส์ของตัวเองไปกับโมเม้นท์ของกลุ่มนำ เจ้าเงาะเปตุชชี่บอกกับตัวเองว่า ถึงเวลาแล้วที่จะไปสอยมันมา(ชัยชนะ)

 

 

ผมพยายามคอนโทรลเกมส์เอาไว้ด้วยการเป็นผู้นำ เพื่อหลีกเลี่ยงความเสี่ยงที่จะสูญเสียอันดับไปในการแบทเทิล กำหนดจังหวะเพื่อรักษาพลังและยางเอาไว้เพื่อดวลในช่วงท้าย ก็กังวลนะว่าจะโดนลมดูดในรอบสุดท้ายที่เราต่อสู้กัน ผมพยายามเบรคให้ลึกมาก ๆ และมองหาช่องเล็ก ๆ ระหว่างมาร์ค และโดวี่เพื่อที่จะขึ้นมาเป็นผู้นำอีกครั้ง หลังจากนั้นผมก็ผลักดันจนถึงที่สุดเท่าที่มีจนไปถึงธงตราหมากรุก

ชัยชนะที่ยิงใหญ่ครั้งนี้ต้องขอขอบคุณโดวิซิโอโซ่ ที่ดูแลผมเอาไว้ในคอนโทรลตลอดช่วงพรีซีซั่นที่ผ่านมา และแนะนำอะไรต่าง ๆ มากมาย ตอนนี้เราจะต่อสู้ไปด้วยกันในแชมป์เปี้ยนชิพ(แชมป์โลก) ต่อไป”

 

 

จากการเดินทางสู่เข้า MotoGP ™ของพี่เงาะ Danilo Petrucci เป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้น ตั้งแต่เขาเป็นตำรวจ และผู้ชนะในการแข่งขัน European Superstock 600 ในปี 2009 จนสิบปีต่อมาก็กลายมาเป็นผู้ชนะเลิศอันดับที่ 109 ในบ้านของเขากับรายการใหญ่อย่างกรังปรีซ์  แต่อุปสรรคและความท้าทายที่เขาได้เอาชนะเพื่อบรรลุความฝันของเขา การปรากฏตัวของ Petrucci จากข้างสนามจนได้เติบโตขึ้น และด้วยการที่เขาได้รับชัยชนะในระดับพรีเมียร์ของประเทศอิตาลี มันทำให้พี่เงาะได้เป็นที่รู้กับคนทั้งโลกในวันนี้

 

ในปี 2008 พี่เงาะได้ขึ้นค่อมในรุ่น Superstock 600 ในปีแรกของการแข่งขันในยุโรป เขาได้ตำแหน่งที่สองในฤดูกาล เขาได้ชัยชนะครั้งแรกของเขาในอีกหนึ่งปีต่อมา และตัวเขายังได้คะแนนรวมอยู่ที่สี่อีกด้วย ใครจะไปรู้ได้ว่าชาวอิตาลีที่น่านับถือคนนี้จะกลายมาเป็นพ่อสังฆ์ที่ชื่อโด่งดังเพียงนี้

 

 

ในปี 2010 มันเป็นก้าวสำคัญของการแข่งขัน FIM Superstock 1000 Cup บนรถคาวาซากิ แต่เป็นปีที่เงียบสงบสำหรับทีม Pedercini Racing ที่เขาร่วมทีมอยู่ แต่กระนั้นในอีกหนึ่งปีต่อมา เขาก็ได้เปิดซิงเป็นส่วนหนึ่งกับกับ Ducati

 

อย่างไรก็ตามจากการชนะ และขึ้นโพเดี่ยมในช่วงสุดสัปดาห์จนถึงนักขี่แบ็คกราวด์ยืนต้นใน MotoGP ™ Danilo Petrucci นั้นมันไม่ง่ายเลย ดังจะเห็นได้จากคราบน้ำตา และรอยยิ้มที่สุดจะปลื้มปริ่มของเขานั่นเอง

 

 

“ย้อนกลับไปในปี 2014 จากประสบการณ์การแข่งขันรายการ Grand Prix ของ Petrucci นั้นมันค่อนข้างแย่เลยทีเดียว หลังจากการแข่งสามครั้งผมอยากที่จะเลิกขี่ ผมไม่รู้สึกปลอดภัยกับรถเลย และผมมีเพียง 17 คะแนน ในอยู่อันดับที่ 20 เท่านั้น”

 

ที่สุดเมื่อเขาคิดว่าอาชีพการแข่งขัน Grand Prix ของเขาคงต้องจบลงแล้ว แต่บุญก็หล่นมาทับได้ทีม Pramac Racing เข้ามาช่วยเหลือ และเขาเองก็ได้ตอบแทนผู้ผลิตอย่างดีที่สุดโดยการฝึกฝนอย่างหนักหน่วงในช่วงที่อยู่กับทีมอิสระจากค่ายแดงทีมนี้

 

 

ในปี 2016 ยังไม่ประสบความสำเร็จสักเท่าไหร่นัก และตัวเขาเองก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการทดสอบอีกด้วย ทำให้มันเป็นอุปสรรคชิ้นใหญ่ที่ขัดขวางความหวังของเขาที่จะพัฒนาตัวเองขึ้นไปอีกด้วย ขณะที่ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นการกลั่นแกล้งจากสวรรค์ แต่เขาคนนี้ก็ไม่คิดจะถอดใจ และกลับมาอีกครั้งในปี 2017 จนผลตอบรับที่ได้รับกลับมานั้นล้นหลามทีเดียว ด้วยคะแนนสะสมถึง 124 คะแนน ในอันดับ 8 ตามหลังนักแข่งจากทีมโรงงานหมายเลข 99 อยู่เพียง 13 คะแนนเท่านั้น ซึ่งถือว่าโดดเด่นทีเดียวสำหรับนักแข่งจากทีมอิสระคนนี้

 

ดังนั้นในปี 2018 Petrucci ปรับปรุงอีกครั้งโดยได้โพเดียมน้อยลง แต่ถอนตัวจากการแข่งขันสองรายการเมื่อเทียบกับห้าปีก่อน โพเดียมที่เลอมังส์เป็นฤดูกาลที่ยอดเยี่ยมที่สุดที่ทำให้เขามีสิทธิ์โยกเก้าอี้นักแข่งทีมโรงงานอย่่าง ฮอเก้ ลอเรนโซ่ ลงได้ ถึงแม้จะได้รับสัญญากับทีมโรงงานดูคาติในปี 2019 เพียงแค่ 1 ฤดูกาลก็ตาม

 

 

นักแข่ง 28 ขวบคนนี้ได้ยกระดับตัวเองเป็นขึ้นมาอีกระดับ และเป็นครั้งแรกในอาชีพของเขาที่คว้าโพเดียมในรายการ GP มาครองได้สำเร็จ นั่นมันเป็นการเดินทางที่แสนยาวนาน และยากลำบากที่สุดในชีวิตของเขา และแต่นี้ต่อไปไม่เพียงแต่พิสูจน์ตัวเองเท่านั้น Danilo Petrucci คนนี้ยังมีเป้าหมายที่จะก้าวต่อไปอย่างไม่หยุดยั้งอีกด้วย

 

Special Thanks: www.motogp.com